Hayatın anlamını bir Cumartesi gecesi sorgulamak, post-modern hayatın yoğunluğu ve eğlencesinin arasında bir yerlerde beklenmedik midir? Bilmiyorum. Ama bu oluyor, engel olamıyorsun.
Hayatlarımızda belki düşüncelerimizi etkileyecek bir çok olay yaşıyoruz fakat aralarında sadece bazıları kırılma noktaları oluyor. Eğer bu noktadan yeni bir bilinç düzeyine sıçrama umudumuz varsa o da üzerine biraz kafa yormakla başlıyor...
Bugünlerde başarı nedir çok düşünür oldum. Neden? Çünkü elde edilen ünvanlar, etrafındaki alkışlar, seni sevenler, saygı duyanlar ya da seni varlığına bir tehdit gibi algılayan düşmanlıkların hepsinin anlamsız olduğu, seni kurtarmayacağı ya da yok edemeyeceği bir yer var zihninin içinde...Bunların hiçbirisi ile ilgisi olmayan, daha büyük bir resmin parçası, insanın günlük hayatındaki algılarının ötesinde bir gün biteceğini bildiği halde ölümlü hayatla bütünleşebildiği ve barışabildiği bir yer...
Ve galiba cevabı vermenin huzuru içinde kendimi hep başarılı hissedeceğim...
Başarı dediğin, yaptığın ya da söylediğin herhangi bir şey, bazen de hareketsizlik veya sessizlik ile bir tek insanın bile hayata umutla devam edebilmesini sağlayabilmektir...Ufuk açmaktır, gülümsetmektir...Başarı, sürekli değişen bir dünyada, bir gün nefes almayacağını bildiğin bir dünyada nasıl ki bedenin toprağa karışıp bir çiçeğin dalında şekil alıyorsa, ruhunu da bu sonsuz döngüye karıştırabilecek kadar büyük amaçlara adayabilmektir...
İnsanoğlu bu dünyada vardı, ve görünüşe göre de bir süre daha buralarda olacak. Ve insan, bir zincirin halkası olduğunu öğrendiği ve öğrettiği sürece insanca yaşayacak...
